شهرستان کلیبر سرزمین صخره ای و بهشتی بی نظیر در استان آذربایجان شرقی است. کلیبر با وسعت ۲۰۷۲ کیلومتر مربع (۴٫۵ درصد مساحت استان) در ۱۶۵ کیلومتری تبریز واقع شده و از سمت شمال با شهرستان خداآفرین، از سمت شرق با استان اردبیل، از سمت غرب با شهرستان ورزقان و از سمت جنوب با شهرستان اهر هممرز است. کلیبر دارای ۸۹٫۶۹۸ نفر (سرشماری سال ۱۳۸۵خ.) جمعیت می باشد. زبان گفتاری مردم این شهرستان زبان ترکی آذربایجانی است ولی با زبان فارسی نیز آشنایی دارند. کلیبر، که در نوشتههای وقایع نگاران اسلامی تحت عنوان بذ یا بذین شناخته می شود، پایگاه بابک خرمدین بود. او در سال ۸۱۶ میلادی علیه خلافت اسلامی قیام کرد و در سال ۸۳۶ میلادی از افشین شکست خورد و کلیبر به دست اعراب افتاد. حوادث دوران مقاومت دو دههای بابک کلیبر را در کانون توجه مورخین مسلمان قرار داد. این شهر رویایی تنها معبر کوهستانی میان اهر و بخشهای ساحلی رود ارس بوده و دارای جاذبههای توریستی و چشم اندازهای فوق العاده گردشگری است که سالانه میزبان هزاران نفر از گردشگران است.
کلیبر دارای آب و هوایی معتدل کوهستانی می باشد سراسر پیرامون این شهر از جنگل های تنک و مراتع پوشانیده است این شهر مانند نگینی در استان آذربایجان شرقی می در خشد. بیشتر مواقع از سال را کوه های این شهرستان از مه پوشیده شده است که زیبایی این شهر را دو چندان می کند. اهالی این شهرستان باغ های زیبایی دارند که در داخل باغ ها خانه ساخته اند و در بهار و تابستان برای خوش گذرانی و تفریح شبها را در خانه باغ های خود سپری می کنند که لذت خاصی دارد.
شهرستان کلیبر نه تنها به علت صخره ای بودن و جنگل های مرتع و سرسبزش و کوه های مه آلودش مشهور است بلکه در هر نقطه از این شهر زیبا جاذبه های تاریخی و منطقه های بکری را خواهید دید که شما را ساعتها محو تماشای خود می کنند. این شهر با بافت قدیمی و معماری خود جذابیت خاصی دارد که گردشگران بسیاری را به سوی خود جذب می کند. برای مثال مسجد جامع کلیبر از آثار باستانی این شهر است که این مسجد گنبدی بزرگ دارد و در گذشته مناره ای به ارتفاع ۴۵ متر و قطر ۱۷ متر داشته است. اما این مناره در اثر بمباران روس ها در سال ۱۳۲۰ خورشیدی آسیب دید و ده سال بعد به طور کامل فروریخت. این بنا ۵۰ متر ارتفاع و ۳۰ متر عرض دارد. از دیگر ساختمان های قدیمی باید به امامزاده کلیبر اشاره کرد که در سال ۱۲۹۰ خورشیدی بنا شده است. آق بوش (برج سفید) و برج امید که اکنون فقط یک خرابه هستند به دوران زرتشت تعلق دارند. دژ خانلار خان کلیبر در بالای شهر قرار دارد و بخش زیادی از آن تخریب شده است این چند مورد مکان دیدنی از دیگر آثار های تاریخی شهرستان کلیبر می باشند. اما سه مورد از مشهورترین و پربازدیدکننده ترین جاذبه های کلیبر شامل قلعه بابک، آینالو و مکیدی درهسی هستند که ما شما را با این سه مکان زیبا آشنا خواهیم کرد.
قلعه بابک که به دژ بابک، بذ و قلعه جمهور نیز معروف است که در ۳ کیلومتری شهرستان کلیبر و در بالای کوهی به ارتفاع ۲۳۰۰ متر قرار دارد این قلعهٔ که مانند قلعه بهستان استان زنجان در زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از اسم بابک خرمدین، رهبر مقابله با مهاجمین عرب تا سال ۸۹۳ میلادی، گرفته است. در قدیم برای دیدن این قلعه و رسیدن به آن که در نوک کوه واقع شده بود از مسیر بکر و جنگلی دره رهسپار می شدند و با هر سختی و مشکلاتی که بود پس از حدود ۲ تا ۳ ساعت به قلعه می رسیدند. اما اکنون از طریق راهی آسان از پشت هتل بابک، مسیری سنگلاخی وجود دارد که گردشگران می توانند با پاترول و لندروورهایی در پارکینگ هتل وجود دارند که با صرف هزینه ای به بالا کوه برای دیدن قلعه بابک بروند.
پیش از رسیدن به دروازه قلعه باید از معبری عبور کرد. این معبر شبیه دالان است و فقط یک نفر می تواند از آن عبور کند. معبر در فاصله دویست متری دروازه قلعه و مقابل آن واقع است. در قلعه دو برج دیدهبانی وجود دارد که یکی مخروطی و دیگری مدور واستوانهای از سنگهای تراشیده با ملاط ساروج ساخته شده اند. بنای دژ سه طبقه است. پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را هفت اتاق فرا گرفته است. همه اتاق ها به تالار مرکزی راه دارند. قسمت شرقی دژ تاسیسات دیگری مرکب از اتاقها و آب انبارها ساخته شده است. سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهوارهای استوار شدهاند. محوطه داخلی آنها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گشته اند و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصرهها از آب آنها استفاده میشد.در سمت شمال غربی دژ پلکان هایی سرتاسری وجود داشته که اکنون ویران شده و قسمت هایی از آن بیرون خاک است و تنها راه صعود به بخش های مرتفع تر بناست.
آینالو بهشتی گم شده در منطقه محافظت شده ارسباران می باشد این منطقه بکر حفاظت شده در توابع بخش خداآفرین شهرستان کلیبر استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این منطقه دارای اقلیمی معتدل و کوهستانی با آب و هوایی مطبوع و دلپذیردر فصل بهار و تابستان و زمستانی سرد می باشد. هم چنین دارای پوشش جنگلی و مرتعی فراوانی بوده که از جمله آنها میتوان به بلوط، ممرز، افرا، گیلاس وحشی، سرخدار، بارانک، نارون، ارس، گردو، گلابی وحشی، زالزالک، انار و … اشاره کرد.